Interview in 'Perspectief op Werk' - maart 2022

 

'Ik kijk weer naar de toekomst!´

 

Soms maken persoonlijke omstandigheden de stap naar werk lastig. Dan is er meer nodig dan hulp bij het zoeken van een baan. Zoals de training ‘Krachtig jezelf zijn’ van Roelof Tichelaar. Diessica volgt de  training en is er heel positief over. “Ik heb weer een doel!”

 

Roelof is therapeut en coach. Hij kan uit de voeten met cognitieve therapie en mindfulness en kiest als het nodig is de spirituele of pastorale invalshoek. Hij coacht groepen, maar je kunt ook voor individuele coaching bij hem terecht. Rode draad is fysieke, maar vooral mentale weerbaarheid. Weerbaarheid heeft alles te maken met grenzen stellen, zegt Roelof. “Via dat onderwerp kom je vanzelf bij allerlei belangrijke levensvragen terecht. Je leert ingesleten patronen te herkennen en hoe daarmee om te gaan. Waar blokkeer je jezelf in?  Ik denk niet in hokjes of bepaalde ziektebeelden. Wie ben je en wat heb je nodig? Daar gaat het om. En ik merk dat dat werkt.”

 

Dat is ook de ervaring van Diessica. “Vorig jaar zat ik in een heel moeilijke periode. Mijn werkcoach vroeg of ik mee wilde doen aan een individuele cursus Krachtig jezelf zijn. Ik zei ja, maar ik verwachtte er niet veel van. Al vanaf mijn 13^e loop ik bij een psycholoog en inmiddels ben ik 37. Ik heb van alles geprobeerd, niets hielp. Ik dacht: gaan die gesprekken dan nu het verschil maken? Toch wilde ik het proberen. Als ik eerlijk ben, was de belangrijkste motivatie dat ik even tijd voor mezelf had op de heen- en terugweg, haha!”

 

Verademing

 

In oktober begon ze aan de training. Tot haar verbazing ging het heel anders dan ze had gedacht. “Roelof luistert en stelt vragen, maar daar blijft het niet bij. Hij helpt je ook om het op een rij te zetten. Als er een probleem is, zoeken we samen naar de beste oplossing. Daarmee is het probleem natuurlijk niet weg, maar je weet wat je ermee kunt doen. Na de eerste sessie was ik een paar dagen aan het piekeren. Na de 5^e sessie wist ik na een halve dag hoe ik ermee om moest gaan. Een verademing!”

 

In het persoonlijke leven van Diessica zijn veel mensen die snel over haar grenzen heen gaan. “Iemand vraagt iets en dan zeg ik ja, terwijl ik eigenlijk nee wil zeggen. Ik ga hun problemen oplossen en ben daar vervolgens dagen mee bezig. Door de training realiseer ik me nu veel sneller dat dat niet hoeft. Nu sta ik stil bij mijn eigen grenzen en leer ik die ook krachtig te stellen. Daar moest mijn familie heel erg aan wennen.” Roelof: “Logisch, want je doorbreekt oude, ingesleten patronen.”

 

Normaal

 

Wat Diessica enorm hielp, is het inzicht dat zij niet haar ziekte is. “Jarenlang kreeg ik een etiket: jij bent ziek, dit heb je volgens de boeken. En als er duizend keer tegen je gezegd wordt dat je zielig bent, ga je het uiteindelijk geloven. Dan denk je dat je minder waard bent en dat maakt het stellen van grenzen extra moeilijk. Op een gegeven moment dacht ik: oké, misschien blijf ik wel altijd ziek. Maar door de gesprekken met Roelof weet ik inmiddels dat dat niet zo is. Nee, ik ga niet de rest van mijn leven medicijnen gebruiken. Nee, ik blijf niet altijd onderin die put zitten. Ook ik kan een normaal persoon zijn. Het kost moeite, het gaat niet altijd even goed, maar de basis is er. En dat in zo’n korte tijd! Dat had ik echt nooit verwacht.”

 

Doel

 

Door de training is Diessica in staat om weer naar de toekomst te kijken. “Ik wil nu eerst mijn financiën op orde krijgen. Ik krijg bijvoorbeeld nog geen kinderbijslag of kindgebonden budget. Daarna wil ik graag een opleiding doen. Ik denk aan binnenhuisarchitect of meubelontwerp, iets in die richting. Het zou fantastisch zijn als ik daar een baan in kan vinden. Ik heb nu een doel en houd dat vast. Wat een verschil met afgelopen zomer! Ik had Roelof nodig om me te vertellen dat ik eerst goed voor mezelf moest zorgen. Alleen dan kun je ook goed voor anderen zorgen.”

 

Roelof wil benadrukken dat Diessica het succes van de training vooral aan zichzelf te danken heeft. “Bij Diessica was het vanaf het begin duidelijk dat ze wilde leren, dat ze stappen wilde zetten en bereid was tot zelfreflectie. Ik heb haar flink aan het werk gezet, maar uiteindelijk heeft ze het zelf gedaan.”